یا حسین جان
هو الشهید
در زمین نور خدایی جلوه کرد آدمی را ساکن میخانه کرد
نوری از حیدر که نامش را خدا از ازل بنوشت بر دشت بلا
او که نور چشمهای مصطفی (ص) بود هم قلب علی مرتضی(ع)
فاطمه (س) صد بوسه می زد بر گلوش او که خنجر در برش می شد خموش
آن زمانی که خدا آدم سرشت یا حسین با سرخی خون می نوشت
آه یارب!
بانی کعبه که قربانی نکرد او فدای خالقش جانی نکرد!
پس چرا قربانگه ما در منی است؟ یاربا! قربانگه ما کربلاست
کربلا قربانگه نور خداست جان زهرا (س) یادگار مرتضی(ع)است
وعده او کرد و با جا آورد این آه عاشق! عشق این معشوق بین
(شاکری)
عاشورای حسینی یاد آور پیروزی حق بر باطل، نور بر ظلمت وغلبه لشگر خدا بر لشگر یان شیطان است. ایام عزاداری آقا ابا عبدالله الحسین (ع) و یاران با وفای ایشان تسلیت باد.