نور

باز قلم رقص خود آغاز کرد                           مرغ دلم عقده ی خود باز کرد

دیده ی دل در پس هر واژه ای                        نام تو را دید و تو را ساز کرد

عالم و آدم، زمین و زمان، خاک و افلاک، ملائک مقربین و همه را آ فرید تا همه بدانند که او کیست. جهان را به زیب و زیور، از گل و ریحان آراست تا حسن و زیبایی اش و قدرت لایزالش آشکار گردد. و سزد او را که تمام مخلوقات جاندار و بی جان سر بر سجده او نهند و زمزمه کنند« الحمد لله رب العالمین».

و اوست که از میان همه مخلوقاتش تنها انسان را برگزید و عشق را به او ارزانی داشت. عشق این گنجینه اسرار الهی، این بارگران که زمین و زمان ، کوهها و آسمانها از زیر بار آن شانه خالی کردند به انسان هدیه داده شد. به یمن این موهبت الهی است که انسان در هر سجده باید هزاران بار شکر او را به جا آورد.

پروردگارا! قسم به عزت و عظمتت که جز تو خدایی نیست و محمد مصطفی رسول برگزیده و آخرین نبی رحمت توست و علی مرتضی ولی و جانشین رسول است. قسم که ائمه اطهار (ع) یکی پس از دیگری ولی و امام امت رسول تو هستند. قسم به آسمان و هر چه در او هست که قلم عشقم جز به ستایش تو و محمد و آل محمد بر روی صفحه دلم به گردش در نخواهد آمد.

(شاکری)

باید حوزه ها عنایتشان به فقه و فقاهت از همه چیز بیشتر باشد . اگر در حوزه های فقاهت ، خدای ناخواسته  از بین برود یا سست بشود رابطه ما بین فقها و ملت قطع می شود. این حوزه فقاهت است که رابطه را محفوظ نگه داشته است .

صحیفه امام جلد 13، ص 14.